Sirkús ehf.

Ég las þessa frétt og leit svo ofan í glasið mitt sem ég var að klára að súpa úr til þess að vera viss um að ég hefði ekki sett ofan í það kjarnorkuúrgang eða 3-gja ára gamla mjólk.  MBL hefur eftir  Steingrími J. Sigfússyni:

Hann sagði „full­kom­legt ógagn­sæi“ rík­is­stjórn­ar­inn­ar og „möndl henn­ar með kröfu­höf­um bak við lukt­ar dyr“ mikið áhyggju­efni sem veki spurn­ing­ar um hvert Ísland væri að fara.

Er þetta einhver annar Steingrímur J. en sá sem setti á fót samráðsvettfanginn með kröfuhöfum og stjórnvöldum, hvers fundargerðir Víglundur Þorsteinsson gat ekki fengið afhentar fyrr en eftir langa og stranga glímu við kerfið?

Það er vissulega ástæða til þess að hafa áhyggjur af því að kröfuhafar nái að breyta íslensku eignum þrotabúanna í erlendan gjaldeyri og rétt að nefna það einu sinni enn að allt annað en að kröfuhafar skilji allar íslensku eignirnar eftir fyrir ríkið og Seðlabanka til ráðstöfunnar þýðir þrýsting til lækkunnar á gengi krónunnar. En að verða vitni að því að vinstri vængurinn, sem vel að merkja taldi fyrir síðustu kosningar að ekki væri hægt að ná einni einustu krónu af kröfuhöfunum, er auðvitað áminning um það að það er enginn sirkús án trúða.

Ég minni svo á að Jóhönnu stjórnin ætlaði að leysa þetta mál með því að taka lán hjá evrópska Seðlabankanum og borga kröfuhafana út. Það væri búið að slökkva ljósin í Leifsstöð ef það hefði tekist.      

Gagnrýndi afslátt á stöðugleikaskattinn