Að þynna út Seðlabankatoppinn

Það er eitthvað drama í gangi út af þessu samtali Sigmundar og Gísla Marteins. Ég er að reyna að hafa áhuga á því en það kemur bara ekki. Biðst afsökunnar á því.

Það sem ég hef hins vegar áhuga á er yfirstjórn Seðlabankans sem mun hafa verið rædd í samtali þeirra félaganna.  Og mér er sama hvort það þarf 1, 2, 3 eða 4 bankastjóra til þess að þynna út áhrif Más í bankanum. Aðalatriðið fyrir mér er að það verði að veruleika. Um þá ósk mína hef ég nokkrum sinnum bloggað.

Már virðist ennþá vera á þeirri skoðun að það sé hægt að vinda ofan af gjaldeyrishöftunum með því að halda niðri ráðstöfunnartekjum heimilanna þannig að þau séu ekki að keppa um kaup á gjaldeyri við kröfuhafa bankana. Að minnsta kosti þá setti hann mannskap í það innan bankans hér nýlega í að kjökra yfir því opinberlega að á því væri stórhætta að skuldaleiðréttingar stjórnarinnar kæmu fólki til góða.  Það virðist ekki samræmast markmiðum bankans.

Rifjast þá upp fyrir mér farsinn sem fór í gang þegar gengistryggingin féll í Hæstarétti.  Það var sko eitthvað sem gat soðið í mönnum hlandið á Kalkofnsveginum. Enda er bankinn stór kröfuhafi í þrotabú gömlu bankanna og þarf væntanlega háa vexti af lánasöfnum sem hann á, til þess að standa undir háum raunvöxtum sem ég giska á að jöklabréfaeigendum hafi verið lofað gegn því að þeir væru ekki að hreyfa sínar innistæður. Lykilinn að þessu var að fá dæmda SÍ vexti ofan á gengistryggðu lánin, þá vexti náði bankinn að væla út með því að bera sig aumlega í fjölmiðlum. Það virðist aldrei skorta fólk innan bankans til þess að vinda sér í svoleiðis verkefni.

Og vel á minnst það virðist vera alveg sama hversu oft t.d. Marínó G. N. eða Heiðar Már eða bara einhver annar flettir ofan af þessum hörmungum á Kalkofnsveginum, menn halda bara áfram að moka vöxtum ofan á snjóhengjuna. Heiðar Már benti á ef ég man rétt að bankinn hefði nýlega týnt 200 milljörðum af gjaldeyrisskuldum þjóðarbúsins og mun skýringin hafa verið að þær hurfu við uppfærlsu forrita.  Ég veit það svo sem ekki, vissulega getur margt gerst þegar menn fara úr Windows XP yfir í eitthvað sem þróað hefur verið á þessari öld en hvort þetta á raunverulega við rök að styðjast er ekki gott að segja.

En það þarf ekki að rífast um það hvenær botninum var náð í holunni á Kalkofnsveginum. Það var í landsdómsmálinu þegar hver snillingurinn úr bankanum á fætur öðrum, settist upp í vitnastúkuna og lýsti því hvernig hann eða hún hafði séð allt hrunuið fyrir, varað við því að bankarnir væru marggjaldþrota "so help me God".  Það tókst ekki blása í burtu þessari froðu fyrr en Hreiðar Már fyrrum Kaupthings forstjóri benti þeim á að ef þeir hefðu haft minnstu hugmynd um hvað var í gangi þá hefðu þeir ekki reynt að taka yfir Glitni til þess eins að komast að því 7 dögum seinna að bankinn væri í raun hola í jörðinni. 

En svo við ljúkum þessu af með ekki fréttinni um Gísla Martein og Sigmund þá sýnist mér að sá síðastnefndi megi ekki opna munnin á sér þessa dagana án þess að ESB vængurnn snappi af bræði.  Það má að minnst kosti ekki segja opinberlega að landið sé ekki til sölu, það er nefninlega eitthvað sem ESB liðið þolir ekki að heyra eða virðist a.m.k. ekki samrýmast þeirra stefnu.

       

„Vá. Þetta var furðulegt“

Athugasemdir

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 17.2.2014 kl. 07:35]

Þú gleymir því greinilega að Seðlabankinn var settuer aftast í röðina að fjármunum úr þrotabúum bankanna, en það gerðist með neyðarlögum ríkistjórnarinnar. Svo koma menn og segja að það sé Davíð að kenna að Seðlabankinn missti spón úr aski sínum við þetta ;)

Fáránlegt að heyra svona.

[Benedikt Helgason, 17.2.2014 kl. 08:06]

Veit svo sem ekki alveg hvað nákvæmlega í færslunni þú ert að gera athugasemdir við Predikari.

Almennt séð er það hins vegar mín skoðun að það hafi mikið verið að í SÍ á tímum DO sem bankastjóra og að það sé ennþá mikið að í bankanum. Hann er okkur gagnslaus sem greiningar- eða stjórntæki, hann er orðsporslaus, nýtur lítils trausts, tekur engum ábendingum og hefur ítrekað verið staðinn í því að bera á borð það sem er mörkum þess að vera pólitík. En það er líka mín skoðun að seðlabankar verði seint gjaldþrota í þeirri mynt sem þeir prenta og þess vegna hef ég yfirleitt ekki eytt miklum tíma í að velta mér upp úr því sem menn kalla gjaldþrot SÍ og þátt DO í því. Það völdu menn að leysa með því að láta ríkið lána bankanum ef ég hef skilið þetta rétt og væntanlega þá til þess að auka ekki peningamagn í umferð. Það má deila um það hvort að það hafi verið rétt leið.